KLUCZOWE DWA TYGODNIE DLA FRANKOWICZÓW – przełom w zakresie rozstrzygania tzw. spraw frankowych
Wielkimi krokami zbliżają się terminy orzeczeń, na które czekają wszyscy posiadacze kredytów frankowych. Już 29 kwietnia planowane jest ogłoszenie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-19/20, który jako pierwszy wyznaczy kierunek dalszych orzeczeń polskich sądów. Kolejno, 11 maja Izba Cywilna Sądu Najwyższego ma podjąć uchwałę, która może być przełomem w procesach frankowych.
O ile zdecydowana większość spraw przeciwko bankom kończy się wygraną kredytobiorców, to nadal istnieje szereg zagadnień, które budzą wątpliwości i skutkują niejednolitym orzecznictwem. Orzeczenia te mają rozwiać wszelkie wątpliwości i sprawić, że wyroki będą spójne i bardziej przewidywalne, a kredytobiorcy będą w stanie przewidzieć skutki swoich decyzji.
Trybunał Sprawiedliwości ma odpowiedzieć na następujące pytania zadane przez Sąd Okręgowy w Gdańsku:
- od jakiej daty należy liczyć termin przedawnienia roszczeń banku o zwrot kapitału (od daty wypłaty kredytu, czy też od dnia zakwestionowania ważności umowy przez kredytobiorcę, lub też od daty ogłoszenia wyroku);
- czy bankowi należy się wynagrodzenie za korzystanie z kapitału;
- czy sąd krajowy ma obowiązek stwierdzenia nieuczciwości postanowienia umownego jeśli zostało ono zmienione aneksem;
- czy w umowach byłego banku GE Money możliwy jest zabieg polegający na „odcięciu” marży banku wkalkulowanej w kurs tabelaryczny banku przy pozostawieniu w umowie kursu średniego NBP, który był podstawą do ustalenia kursu tabelarycznego;
- czy uchwalenie ustawy antyspreadowej może skutkować tym, że sąd nie będzie miał obowiązku stwierdzenia nieuczciwego charakteru postanowienia umownego;
Z kolei, 11 maja uchwałę ma podjąć Izba Cywilna Sądu Najwyższego udzielając odpowiedzi na poniższe pytania:
- czy w razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie wiąże konsumenta, możliwe jest przyjęcie, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów;
- czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego do takiej waluty umowa może wiązać strony w pozostałym zakresie;
- czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej umowa ta może wiązać strony w pozostałym zakresie;
- czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej, w wykonaniu której bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają odrębne roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron, czy też powstaje jedynie jedno roszczenie, równe różnicy spełnionych świadczeń, na rzecz tej strony, której łączne świadczenie miało wyższą wysokość’
- czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej z powodu niedozwolonego charakteru niektórych jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się od chwili ich wypłaty;
- czy, jeżeli w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej którejkolwiek ze stron przysługuje roszczenie o zwrot świadczenia spełnionego w wykonaniu takiej umowy, strona ta może również żądać wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych przez drugą stronę.
Po udzieleniu odpowiedzi na powyższe pytania, można uznać, że frankowicze znajdą się na ostatniej prostej do szczęśliwego finału, jakim jest pozbycie się kredytu frankowego. Wszystkim naszym Klientom tego życzymy i z ogromną niecierpliwością czekamy na rozstrzygnięcia.
Agnieszka Stawicka
radca prawny
Potrzebujesz pomocy prawnej ? Skontaktuj się i bezpłatnie skonsultuj sprawę .