Pozew o rozwód

Pozew o rozwód

Złożenie przez jednego z małżonków pozwu o rozwód wszczyna przed sądem postępowanie o rozwiązanie małżeństwa. W postępowaniu rozwodowym sąd, oprócz orzeczenia rozwiązania małżeństwa, rozstrzyga o:

– kontaktach z dziećmi,

– władzy rodzicielskiej drugie małżonka,

– alimentach,

– winie.

Dodatkowo, na wniosek, sąd może orzec o podziale majątku wspólnego małżonków, a na zgodny wniosek stron nie orzekać o winie

Rozwód krok po kroku

Należy pamiętać, że nie w każdym przypadku orzeczenie rozwodu będzie możliwe. Aby sąd mógł rozwiązać małżeństwo musi dojść do trwałego, zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Każda sprawa analizowana jest przez sąd indywidualnie bowiem może zdarzyć się tak, że trwałość rozkładu pożycia małżeńskiego, w każdym przypadku może oznaczać inny przedział czasowy.

Zupełny rozkład pożycia małżeńskiego

Zgodnie z art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, przesłanką pozytywną niezbędną do orzeczenia rozwodu jest zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego.

Poprzez zupełny rozkład pożycia małżeńskiego należy rozumieć całkowite zerwanie więzi łączących małżonków w trzech sferach – fizycznej, psychicznej oraz materialnej.

Poprzez ustanie więzi fizycznej należy rozumieć przede wszystkim zaprzestanie przez małżonków obcowania cielesnego.

Ustanie więzi psychicznej to nic innego jak wygaśnięcie pomiędzy małżonkami więzi emocjonalnej, przy czym nie musi to oznaczać, że małżonkowie muszą być wobec siebie wrogo nastawieni.

Więzi materialne ustają w momencie kiedy małżonkowie nie prowadzą wspólnie swojego gospodarstwa domowego. Kolokwialnie, można przez to rozumieć, że każdy z małżonków finansuje większość swoich potrzeb z własnych środków. Co istotne, ustanie więzi materialnej nie musi łączyć się z wyprowadzką jednego z małżonków ze wspólnego mieszkania.

Trwały rozkład pożycia małżeńskiego

Trwałym rozkładem pożycia jest utrzymywanie się omówionego wcześniej stanu rzeczy przez dłuższy okres czasu, bez perspektyw na odnowienie przez małżonków tych więzi. Ustawodawca pozostawił w gestii sądu określenie okresu czasu jaki powinien upłynąć aby mógł zostać orzeczony rozwód. W praktyce jest on zależny od wielu czynników, a przede wszystkim od czasu trwania małżeństwa.

Negatywne przesłanki rozwodu

Orzeczenie rozwodu nie jest możliwe w przypadku zaistnienia przesłanek negatywnych. Sąd nie orzeknie zatem rozwodu gdy:

– jego orzeczenie było by niekorzystne dla dobra wspólnych małoletnich dzieci,

– pozew złożył małżonek wyłącznie winny rozkładowi pożycia małżeńskiego,

– przeciwstawiają się temu zasady współżycia społecznego.

Powyższe przesłanki bardzo często są wykorzystywane przez druga stronę procesu, tak aby uniemożliwić orzeczenie rozwodu.

W procesie o rozwód nieoceniona jest pomoc profesjonalnego pełnomocnika – adwokata lub radcy prawnego – który to pomoże wykazać omawiane przesłanki pozytywne i obronić przed ewentualnymi zarzutami drugiej strony.

Pozew o rozwód z orzeczeniem o winie 

Zgodnie z art. 57 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, przy orzekaniu rozwodu sąd orzeka czy i która ze stron jest winna rozkładowi pożycia małżeńskiego. W praktyce, składając pozew o rozwód można żądać orzeczenia winy drugiego małżonka, orzeczenie winy po obu stronach albo orzeczenia braku winy stron.

Kwestia winy w procesie o rozwód jest istotna dla stron z punktu widzenia zasądzenia ewentualnych alimentów na rzecz byłego małżonka i rozkładu kosztów postępowania sądowego. Aby móc w przyszłości żądać alimentów od byłego małżonka, osoba wnosząca pozew o rozwód nie może zostać wyłącznie winna rozkładu pożycia małżeńskiego. W każdym innym przypadku (wina obojga, brak winy, wyłączna wina małżonka) daje możliwość domagania się od byłego małżonka alimentów na swoją rzecz.

Pozew o rozwód bez orzekania o winie

Na zgodny wniosek małżonków, co wynika z art. 57 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sąd może odstąpić od orzekania o winie którejkolwiek ze stron. Złożenie takiego wniosku wywoła skutki takie, jak gdyby żadna ze stron nie ponosiła winy za rozkład pożycia małżeńskiego. W praktyce, może to doprowadzić do znacznego przyspieszenia postępowania sądowego.

Gdzie złożyć pozew o rozwód

Pozew o rozwód, zgodnie z art. 17 w związku z art. 41 Kodeksu postępowania cywilnego, należy wnieść do Sądu Okręgowego w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, w przypadku gdy przynajmniej jedno z nich ma w tym okręgu miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Natomiast jeżeli jednak powyższy warunek nie jest spełniony, to sądem właściwym będzie sąd miejsca zamieszkania pozwanego małżonka, a jeżeli i ten warunek nie jest spełniony – sąd miejsca zamieszkania powoda.

Najczęściej mamy do czynienia z sytuacją pierwszą – gdzie co najmniej jeden z małżonków ma miejsce zamieszkania na terenie miejscowości gdzie dotychczas mieszkał z drugi małżonkiem. Przykładowo zatem, jeżeli miejscowością tą był Poznań, to sądem właściwym będzie Sąd Okręgowy w Poznaniu znajdujący się przy ul. Hejmowskiego 2. Obszar objęty właściwością tego sądu można sprawdzić tutaj.

—

Pozew o rozwód – porada prawna