PRZEDAWNIENIE ROSZCZEŃ BANKÓW – pytania prejudycjalne do TSUE
Sąd Okręgowy w Warszawie, w sprawie o sygn. akt XXV C 1797/17, SSR del. Kamil Gołaszewski wydał postanowienie z dnia 19 listopada 2021 r. oraz 17 grudnia 2021 r. o zwrócenie się do TSUE z pytaniami prejudycjalnymi dotyczącymi m.in.:
1. początku biegu przedawnienia się roszczeń banków o zwrot kapitału;
2. możliwości stosowania prawa zatrzymania;
3. naliczania odsetek za opóźnienie w przypadku zgłoszenia przez bank zarzutu zatrzymania.
2. możliwości stosowania prawa zatrzymania;
3. naliczania odsetek za opóźnienie w przypadku zgłoszenia przez bank zarzutu zatrzymania.
Są to niezwykle istotne zagadnienia w procesach z udziałem frankowiczów, bowiem banki próbują pozywać kredytobiorców o odszkodowania za korzystanie z udzielonego kapitału. Pytanie, czy ich roszczenia mogą zostać uznane za przedawnione.
POCZĄTEK BIEGU PRZEDAWNIENIA ROSZCZEŃ BANKU
Początek biegu terminu przedawnienia roszczeń restytucyjnych banku zależeć może od:
- zgłoszenia przez konsumenta wobec przedsiębiorcy roszczeń lub zarzutów opartych o niedozwolony charakter postanowień umownych albo od udzielenia przez sąd, działający z urzędu, informacji o możliwości uznania postanowień umowy za niedozwolone;
- złożenia przez konsumenta oświadczenia o otrzymaniu przez niego wyczerpującej informacji o skutkach (konsekwencjach prawnych) jakie wiążą się z brakiem możliwości dalszego obowiązywania umowy, w tym informacji o możliwości występowania przez przedsiębiorcę z roszczeniami restytucyjnymi i zakresie tych roszczeń;
- zweryfikowania w postępowaniu sądowym wiedzy (świadomości) konsumenta odnośnie skutków (konsekwencji prawnych) braku możliwości dalszego obowiązywania umowy bądź pouczenia o takich skutkach udzielonego przez sąd;
- wydania przez sąd prawomocnego wyroku rozstrzygającego spór pomiędzy przedsiębiorcą i konsumentem.
ZARZUT ZATRZYMANIA
Kolejna, szalenie istotna kwestia, która spędza sen z powiek większości frankowiczów to możliwość zastosowania przez sąd zarzutu zatrzymania. Sąd Okręgowy zapytał zatem TSUE czy w przypadku braku możliwości dalszego obowiązywania umowy po wyeliminowaniu z niej postanowień niedozwolonych, przedsiębiorcy przysługuje prawo do uzależnienia zwrotu świadczeń otrzymanych od konsumenta od równoczesnego zaoferowania przez konsumenta zwrotu świadczeń otrzymanych od przedsiębiorcy lub zabezpieczenia przez konsumenta dokonania takiego zwrotu, przy czym przy określeniu wysokości świadczenia należnego od konsumenta nie zostaną uwzględnione kwoty, roszczenie o zwrot których uległo przedawnieniu.
Z poglądów SSR del. Kamila Gołaszewskiego wyrażonych w jego wyrokach wiemy, że nie zgadza się on z interpretacją sankcji trwałej bezskuteczności zakładającą takową od daty złożenia przez konsumenta oświadczenia na rozprawie (III CZP 6/2021 z 7 maja 2021 – uchwała SN ze sprawozdawcą SSN Romanem Trzaskowskim) lecz uważa, że decyduje m.in. zakwestionowanie umowy w sądzie.
Od orzeczenia TSUE zależeć będzie wynik wielu procesów sądowych i pojawiających się roszczeń banków o odszkodowania za korzystanie z kapitału. Niektórzy będą mieli szansę na uniknięcie roszczeń banku wskutek ich przedawnienia.
Czekamy na odpowiedzi TSUE na zadanie przez Sąd Okręgowy w Warszawie pytania.
—
Autor:
radca prawny, wspólnik Agnieszka Stawicka
Potrzebujesz pomocy prawnej ? Skontaktuj się i bezpłatnie skonsultuj sprawę .
